another life

Geceleri durtsenize beni. Ne de hassas ve bir o kadar da hissiz oluyorum bir bilseniz. Sanki hicbir sey yolunda degilmis gibi ama sanki her sey yolunda gibi. Soguk ve sicak iki uc nokta ve ben ilik degilim. Her iki duyguyu da yasiyorum geceleri.  Durtsenize beni. Birseyler karalayayim. Aslinda belki cizerim. Ama yok usenirim kesin. Belki size bir sarki soylerim. Uzun zaman oldu sesimi kendime bile bagislamayali. Oysa o kadar bagirarak sarki soylemek istiyorum ki.  Durtseniz iyi olur sanki, ha? Cok yalniz degil misiniz siz de geceleri? Kendinizle cok kalmaktan usanmiyor musunuz bazen? Biliyor musunuz, seviyorum yalnizligi. Bazen cokluktan daha fazla. Nicel olarak degil belki ama nitel olarak bana daha cok yalnizlik. Bakmayin boyle dedigime. Insanlarla olmayi da cok seviyorum. Eskiden orda olup aslinda ruhen orda olmadigim kalabaliklar daha fazlaydi. Sanirim kendimle daha barisigim artik. Kalabalikta da o anin keyfine varabiliyorum cogunlukla. Farkindalik onemli ya anda kalmak i...

Sen cizmeni cikarma benim guzel kardesim.. Katranin icinde yuregi tertemiz kalmis kardesim, cikarma sen cizmeni.  Yeni kurtardigi canini sedyeden degersiz goren kardesim, uzat ayaklarini. 40 Liraya canini emanet eden kardesim, en cok sen uzat ayaklarini.  Senin ne gemiciklerin var, ne yuzbinlerce Franklik saatin. Senin bi cizmen var kardesim, onu da cikarma, icimizi daha fazla daglama... Asil yuregi yerin en dibine gomulmusler cikarsin artik vicdanlarini gun yuzune... Yoksa hep biz ölecegiz...

"Korkuyordum. Oyle korkuyordum ki, adim atamiyordum. Ayagimi kaldirmak bile cesaretti benim icin. Fakat yurumeye korkuyordum. Orada duruyordun, iki elini bana uzatmis, 'Hadi gel, korkma!' diyordun. Insan biriktirdiklerinin bir sonucudur ya hani, ben de biriktirdiklerimden biliyordum, 'ya dusersem?' diyordum. Simdiye kadar bircok el uzatilmisti bana zaten. Cesaret edip yurumustum. Hatta yuzlerimizde kocaman gulumsemelerle kirlarda kosmustuk. Ama sonra dusmustum bir anda, beni dusurmuslerdi.  Oyunbozanlardan sıkılmıstım, yilmistim. Tedbirli olmaliydim, bir daha dusup dizlerimin yaralanmasini istemiyordum.  Orda ellerin hep acik beni bekledin. Kafami kaldirdim, gulumsuyordun. Gamzelerini o zaman gordum. En gercek seydi onlar. O minik cukurlar cekti beni icine. Sonra farkettim ki hep gulumsuyordun bana, hic kaybolmadi gamzelerin.  'Ya dusersem?' diye sordum sana. 'Artik istemiyorum' dedim. 'Soz' dedin, 'Soz, benim ellerimi tutarsan dusmeyece...

Nereden baslasam, neyi nasil toparlasam bilemiyorum. Dun gunlerden 30 Mart'ti. Herkes icin onemli bir gundu. Cunku yerel secimler vardi. Tipki genel bir secimmis havasinda, son derece yogun bir gundem isgal eden, cekismeli ve cirkin seylerin yasandigi bir donemden gectik. 31 Mayis 2013'te Gezi ile baslayan demokrasi arama cabasi aslinda hep devam etti. Sokaklarda degildik belki hep ama artik masalarda siyaset bas konu olmustu. En apolitik olanimiz bile durumdan rahatsizdi. Herkes tarafti, ama haksizliklara karsi, ozgurluklerin kisitlanmasina karsi, fasizme karsi bir tarafti. Bazi partiler bu tepkilerimize destek verse de, Gezi'ye katilan milyonlar aslinda hicbir partiyi cozum olarak gormuyor, tarafini tutmuyorlardi. Hep bir alternatif arayisi vardi. Cemaatin destekledigi Akp, senlerce oya gibi isledi tum stratejilerini. Dogruya dogru, solun da hic olamadigi kadar organizelerdi. Hele Cemaat, zaten 30 senedir besledigi, destekledigi kisileri Turkiye'deki en kilit nokt...

Ben hicbisey anlamiyorum bu hayattan. Hatta bisey anlayip anlamadigimi da anlayamiyorum. Asil derdim de bu galiba. Farkindaligi son derece yuksek biri oldugumu dusunurken, kendi hayatima uzaktan bakmaya zorlaniyorum. 'An'da kalmak son derece onemli biliyorum ve hatta bunu basarabilmenin onemini bircok yerden okudum. Dahasi, anda kalabilmeyi basarmanin yolunun, dogayi ve cocuklari izlemek oldugunu da okumustum.  Cogu zaman, mesela iste ogle arasi bir arkadasimla gulusup sohbet ederken bile, o anin ne kadar onemli ve bir daha gelmeyecek zamanlardan oldugunu biliyorum. Bunu farkettigim anda, o anin gunumu nasil daha guzellestirdigini farkedebiliyorum.  Gelin gorun ki, bazen ana bakmaktan genis bakis acisini kaybettigimi dusunuyorum. Sadece ana odaklanip anlik degerlendirmelerden yanlis sonuclara varmamin olasi oldugunu biliyorum hem de. Fakat bu sefer genis aciyla bakarsam da, aciyi oyle genis tutuyorum ki, ne degerlendirmelerimin ucu sonu birlesiyor, ne de artik o kucuk anlari g...