Cahillikler ülkesi beni öldüremeyecek.
Daha yeni yazmistim bir yazi. Planlamiyordum baska. Ama simdi bazi seyleri sorgulamami saglayan bir olayi paylasacagim sizlerle.
Iki gun once, Cumartesi aksam uzeri 5 sulari. Engin'le Icerenkoy Carrefour yakinlarinda bir dukkandan cikip minibus yoluna gidecegiz motorla. Kozyatagi yanyola sapmak icin, Ataturk Caddesi'nden E5'e sapiyoruz. Henuz sag seritteyiz. En sol seritten bir minibus yaklasiyor. Neredeyse 90 derecelik aciyla en sag serite yaklasiyor. 'Engin!' diye bagiriyorum. Ve aninda carpiyor minibus motora. Ben sol elimle minibusu tutup Superman misali durdurabilecegimi saniyorum ama olmuyor. Minibus bizi iki karislik kaldirima atiyor. Ve hizla kayiyor ve dusuyoruz. O saatten sonra da bagirislarim, gelen ambulans, hastanede aci icinde kivrandigim saatler.
Oyle sansliyiz ki aslinda, o kadar acima ragmen, kirik falan yok. Bacagim yarilmis, dikis atiliyor ve birkac bag zedelenmesi ile deri soyulmasi. Engin'in elinin kemiginde bir catlak ve kollarinda surtunmenin isaretleri.
Ölebilirdik. Iste bunu anlatmak niyetim. Kasksiz olsak boynumuzu kirabilirdik, yahut minibus frene dokunamasa, uzerimizden gecebilirdi. Cok daha kotu halde dusup sakatlanabilirdik. Polise gore minibus %100 suclu. Peki benim umrumda mi?
Biz bu ulkedeki egitimsizlik yuzunden, insanlarin kural tanimazligi yuzunden, bananeciligi yuzunden, bana birsey olmaz evelallahciligi yuzunden ölüyorduk iki gun once.
Ve hala bu ulkenin hukumeti cahilligi savunuyor, cocuklara iyi egitim verme telasinda olacagina, bol bol imam yetistiriyor. Sanki sirf dini egitimle insan yapabilecekmis gibi o guzelim cocuklari. Biz vicdansizligi bu hukumetten ogreniyoruz. Sehit askerlerden tane hesabiyla bahsediyorlar cunku. Yaptiklari ekstrem harcamalari kapatmak icin yaptiklari zamlardan acimasizligi ogreniyoruz. Kendi cocuklarina aldiklari gemiciklerden ogreniyoruz once can, sonra canan demeyi. Kasimpasa'li sakil tavrindan ogreniyoruz asarim keserim demeyi, kabaligi.
Ve toplum, gitgide kural tanimaz, issizlikten suc orani artan, karni daha da ac, daha cahil, daha bilincsiz bir toplum haline geliyor, getiriliyor bilerek.
Ve bizler, kendinden baskasinin canina bir damla dahi kiymet vermeyen adamlarin yaptiklari yanlislardan dolayi her gun ölüyoruz.
Hani en irkci cumlenizin gercegi? Hani Turk'un Turk'ten baska dostu yoktu? O yuzden mi hergun trafikte bin turlu olay yasiyorsunuz, o yuzden mi trafikte agzinizdan kufur eksik olmuyor ve gozlerinizden ates cika cika bagiriyorsunuz? O yuzden mi devlet kurumlarinda goremediginiz insan gibi davranisi, acayip paralar verip ozelde karsilamaya calisiyorsunuz? O yuzden mi isinize gelmeyene hepsi olsun gebersin diyebiliyorsunuz kolayca? Siz kendinizden baska kime onem veriyorsunuz ki?
Iki gun once ölmedim ve insan gorunumlu insan musveddeleri yuzunden olmeye niyetim de yok. Ben humanist olmaya, her ne kadar zorlansam da devam edecegim. Ve icimde umut barindiracagim. Bu ulke nereye giderse gitsin, ben inadina ben kalacagim, son kalan ozgurluk kirintilarimi yasayacagim...
Bu cahillikler ulkesi, beni öldüremeyecek.
Iki gun once, Cumartesi aksam uzeri 5 sulari. Engin'le Icerenkoy Carrefour yakinlarinda bir dukkandan cikip minibus yoluna gidecegiz motorla. Kozyatagi yanyola sapmak icin, Ataturk Caddesi'nden E5'e sapiyoruz. Henuz sag seritteyiz. En sol seritten bir minibus yaklasiyor. Neredeyse 90 derecelik aciyla en sag serite yaklasiyor. 'Engin!' diye bagiriyorum. Ve aninda carpiyor minibus motora. Ben sol elimle minibusu tutup Superman misali durdurabilecegimi saniyorum ama olmuyor. Minibus bizi iki karislik kaldirima atiyor. Ve hizla kayiyor ve dusuyoruz. O saatten sonra da bagirislarim, gelen ambulans, hastanede aci icinde kivrandigim saatler.
Oyle sansliyiz ki aslinda, o kadar acima ragmen, kirik falan yok. Bacagim yarilmis, dikis atiliyor ve birkac bag zedelenmesi ile deri soyulmasi. Engin'in elinin kemiginde bir catlak ve kollarinda surtunmenin isaretleri.
Ölebilirdik. Iste bunu anlatmak niyetim. Kasksiz olsak boynumuzu kirabilirdik, yahut minibus frene dokunamasa, uzerimizden gecebilirdi. Cok daha kotu halde dusup sakatlanabilirdik. Polise gore minibus %100 suclu. Peki benim umrumda mi?
Biz bu ulkedeki egitimsizlik yuzunden, insanlarin kural tanimazligi yuzunden, bananeciligi yuzunden, bana birsey olmaz evelallahciligi yuzunden ölüyorduk iki gun once.
Ve hala bu ulkenin hukumeti cahilligi savunuyor, cocuklara iyi egitim verme telasinda olacagina, bol bol imam yetistiriyor. Sanki sirf dini egitimle insan yapabilecekmis gibi o guzelim cocuklari. Biz vicdansizligi bu hukumetten ogreniyoruz. Sehit askerlerden tane hesabiyla bahsediyorlar cunku. Yaptiklari ekstrem harcamalari kapatmak icin yaptiklari zamlardan acimasizligi ogreniyoruz. Kendi cocuklarina aldiklari gemiciklerden ogreniyoruz once can, sonra canan demeyi. Kasimpasa'li sakil tavrindan ogreniyoruz asarim keserim demeyi, kabaligi.
Ve toplum, gitgide kural tanimaz, issizlikten suc orani artan, karni daha da ac, daha cahil, daha bilincsiz bir toplum haline geliyor, getiriliyor bilerek.
Ve bizler, kendinden baskasinin canina bir damla dahi kiymet vermeyen adamlarin yaptiklari yanlislardan dolayi her gun ölüyoruz.
Hani en irkci cumlenizin gercegi? Hani Turk'un Turk'ten baska dostu yoktu? O yuzden mi hergun trafikte bin turlu olay yasiyorsunuz, o yuzden mi trafikte agzinizdan kufur eksik olmuyor ve gozlerinizden ates cika cika bagiriyorsunuz? O yuzden mi devlet kurumlarinda goremediginiz insan gibi davranisi, acayip paralar verip ozelde karsilamaya calisiyorsunuz? O yuzden mi isinize gelmeyene hepsi olsun gebersin diyebiliyorsunuz kolayca? Siz kendinizden baska kime onem veriyorsunuz ki?
Iki gun once ölmedim ve insan gorunumlu insan musveddeleri yuzunden olmeye niyetim de yok. Ben humanist olmaya, her ne kadar zorlansam da devam edecegim. Ve icimde umut barindiracagim. Bu ulke nereye giderse gitsin, ben inadina ben kalacagim, son kalan ozgurluk kirintilarimi yasayacagim...
Bu cahillikler ulkesi, beni öldüremeyecek.
Yorumlar
Yorum Gönder