Sag lobumdan sol lobuma...
Ben hicbisey anlamiyorum bu hayattan. Hatta bisey anlayip anlamadigimi da anlayamiyorum. Asil derdim de bu galiba. Farkindaligi son derece yuksek biri oldugumu dusunurken, kendi hayatima uzaktan bakmaya zorlaniyorum. 'An'da kalmak son derece onemli biliyorum ve hatta bunu basarabilmenin onemini bircok yerden okudum. Dahasi, anda kalabilmeyi basarmanin yolunun, dogayi ve cocuklari izlemek oldugunu da okumustum. Cogu zaman, mesela iste ogle arasi bir arkadasimla gulusup sohbet ederken bile, o anin ne kadar onemli ve bir daha gelmeyecek zamanlardan oldugunu biliyorum. Bunu farkettigim anda, o anin gunumu nasil daha guzellestirdigini farkedebiliyorum. Gelin gorun ki, bazen ana bakmaktan genis bakis acisini kaybettigimi dusunuyorum. Sadece ana odaklanip anlik degerlendirmelerden yanlis sonuclara varmamin olasi oldugunu biliyorum hem de. Fakat bu sefer genis aciyla bakarsam da, aciyi oyle genis tutuyorum ki, ne degerlendirmelerimin ucu sonu birlesiyor, ne de artik o kucuk anlari g...