Kuslar catida bekliyor!
Hayat beklemekle mi geciyor yoksa bana mi oyle geliyor? Hep birseylerin olmasini bekliyoruz, bazen oldurmayi denemeden. Mezun olmak, guzel bir ise girmek, asik olmak, evlenmek, eglenmek... Tembel ruhumuz cogu zaman sadece beklemeyi seciyor. Firsat ayagimiza gelsin diye bekliyor. O yuzden mi mucadele etmekten bu kadar kacisimiz? Firsat geliyor da ne oluyor ki? Biz o sirada baska dertlerden kafamizi indirmis, uzuluyor oluyoruz. Gelen neymis gormuyoruz bile. Cok sevdigim bir Cin Atasozu vardir, soyle der; "Bizim olmayı çok isteyen sevincler var. Tanri su arayan kuslar gibi bizi arayan onbin hakikati gonderir; ama biz onlara kapaliyiz. Bu nedenle onlar bir sure catida oturup sarkı soylerler, sonra da ucup giderler.". Cok etkilenmistim bu sozu ilk duydugumda, sonrasinda da bakisimi farklilastirdi bu soz. Hatirliyorum, bir kadin dergisinde gormustum seneler evvel. Hani o cok bilmis sacma yazilardan biriydi aslinda okumaya basladigimda. Sonra bu soz carpti gozume. Aylar sonra b...