Nefes gibi...
Bugun 29 Subat. Dort senede bir gelir bugune dair bir ani birakma firsati. O yuzden mutlaka yazmaliydim. Eh ama tabi diger gunlere de ayni yaklasmak lazim. Cok kisiden duyuyorum; zamanin nasil da hizli aktigindan sikayet ediyorlar. Ben de son senelerde hissetmiyor degilim bu durumu. Ama sanirim buna takilmak yerine, o akan zamanin bizi en mutlu edecek sekilde ve huzurla gecirilmesine gayret etmek gerektigini hepimiz biliyoruz. Yerlesmis korkularimiz var, hayal kirikliklarimiz, guvensizliklerimiz. Yeni dogan bir bebek olsak, hic bir ogrenilmis korkumuz olmayacakti. Bize isirir dedikleri icin kopekten korkmayi ogrendik ya da dusup olursun dedikleri icin yuksekten korkmayi. Tipki bunun gibi hayat ve insanlar da ogrettiler bize iyiyi ve kotuyu. Biz de bu tecrubelerimize gore yasamaya basladik. Her ne kadar dogru bir yontem gibi gozukse de, bazen hayattan fazlaca kacmamiza da sebep olabiliyor. Yasadiklarimiza dayanarak, yasayacaklarimizin da bizi acitacak olmasindan suphelenip elimizi ete...